Tzw. Atena Zadumana, płaskorzeźba wczesnoklasyczna, ok. 470 BC. Muzeum Akropolis Ateńskiej.
Że rozbiliśmy ich posągi,
że ich wygnaliśmy z ich świątyń,
bogowie jednak od tego nie umarli.
O, ziemio Jonii, kochają oni ciebie,
oni jeszcze o tobie pamiętają.
Kiedy świta nad tobą sierpniowy poranek,
przez twe powietrze przeciąga dreszcz gorący z ich życia.
I nieraz jakaś eteryczna postać młodzieńcza,
nieuchwytna, szybka,
nad wzgórzami twoimi przelatuje.
Konstadinos Kawafis
Hellenika (τα ελληνικα) to dosłownie „rzeczy greckie”, to, co greckie. Ten blog jest kolejnym projektem okołoklasycznym, obok dwóch blogów, które prowadzę od dwóch lat: Scribere necesse est i Antiquitates oraz galerii Hellenika. Ponieważ chcę się jak najlepiej nauczyć czego się da o kulturze antycznej, a nie ma lepszej nauki niż przekazywanie wiedzy innym, będę tu pisać coś w rodzaju „chaotycznej historii sztuki greckiej”, być może również z wycieczkami w kierunku z jednej strony Rzymu czy Bliskiego Wschodu, z drugiej – historii i kultury starożytnej. Niestety mój ulubiony nick czyli drakaina (wężyca bądź smoczyca po grecku) był już zajęty, zdecydowałam się więc – celem utrzymania jakiejś jedności wszystkich blogów – używać tego, który też tam jest w użyciu. A z tym konkretnym blogiem przeniosłam się na wordpress, ponieważ na bloxie nie sposób doprosić się o tagi lub przypisywanie notek do różnych kategorii. Na patronkę bloga wybrałam Atenę, jej wizerunek prezentuję zatem tytułem wstępu.
Hellenika 